Το σκυλί είναι σάλιο: γιατί και τι να κάνει;

Όταν ο ιδιοκτήτης παρατηρεί την αυξημένη σιαλότητα του κατοικίδιου ζώου του - αρχίζει να ανησυχεί για το τι προκαλεί αυτή την πάθηση. Επιπλέον, το σημερινό σαλιγκάρι κατοικίδιων ζώων μπορεί να προκαλέσει ορισμένες δυσκολίες σε σχέση με τα σκυλιά που ζουν στο σπίτι.

Πότε είναι εντάξει

Κανονικά, το σάλιο διαχωρίζεται μόνιμα από τα σκυλιά. Παράγουν διάφορους τύπους αδένων: υπογναθικά, παρωτίτιδα, ζυγωματικά και υοειδή. Σε μια μέρα, ο οργανισμός μεγάλων φυλών σκυλιών παράγει περίπου ένα λίτρο σάλιου. Οι μικρότεροι τετράποδες φίλοι τους παράγουν περίπου μισό λίτρο. Όταν διαθέτετε μεγαλύτερη ποσότητα σάλιου - μπορείτε να μιλήσετε για αυξημένη σάλιο.

Αιτίες υπερβολικής σιαλλίωσης

Όταν το σάλιο διαχωρίζεται σε ορατές ποσότητες, οι οποίες προειδοποιούν τον ξενιστή, αυτό μπορεί να οφείλεται σε φυσιολογικές και παθολογικές αιτίες. Το πρώτο είναι το όριο του κανόνα και δεν απαιτούν ειδική θεραπεία. Εάν υποψιάζεστε την παθολογία - είναι απαραίτητο να δείξετε επειγόντως το ζώο σε έναν κτηνίατρο, επειδή πολλές από αυτές αποτελούν κίνδυνο για την υγεία και τη ζωή του κατοικίδιου ζώου.

1. Χαρακτηριστικό γνώρισμα ορισμένων φυλών. Ορισμένες φυλές, ιδιαίτερα μεγάλες, όπως οι γερμανοί μπόξερ, οι αγγλικοί μαστιχοφόροι, οι κυνηγοί των μπάσων, ο St. Bernards και πολλοί άλλοι, έχουν αυξήσει τη σιελόρροια. Αυτό δεν είναι καθόλου παθολογία, αλλά απλά προκαλείται από ορισμένα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά του σώματος των εκπροσώπων τους.
2. Εγκυμοσύνη Τα θηλυκά σκυλιά, όπως και οι γυναίκες, υποφέρουν από ορμονικές αλλαγές στο σώμα κατά τη διάρκεια της κυήσεως των κουταβιών. Η περίοδος αυτή μπορεί να συνοδεύεται από τοξίκωση, η οποία χαρακτηρίζεται από ναυτία, ζάλη και, συνεπώς, αυξημένη σιαλτοποίηση.
3. Με θέα τα φαγητά. Όταν το ζώο είναι πεινασμένο και αρκετά ισχυρό, τότε το σάλιο ρέει φυσικά σε οποιαδήποτε αναφορά σε τρόφιμα. Στην περίπτωση αυτή, ένα κατοικίδιο ζώο μπορεί να χτυπήσει την ουρά του με διασκέδαση ή να ζητήσει επιθετικά τρόφιμα ενώ κάθεται κοντά στην πόρτα του ψυγείου. Είναι απίθανο να υπάρχουν ιδιοκτήτες που δεν τροφοδοτούν τους τετράποδους φίλους τους, αλλά υπάρχουν διαφορετικές περιπτώσεις.
4. Ασθένεια κίνησης Εάν ο ιδιοκτήτης με τον τετράποδο φίλο του βρίσκεται σε ένα ταξίδι που διαρκεί περισσότερο από 20 λεπτά, θα μπορούσε εύκολα να τον καθησυχάζει. Το κύριο πράγμα είναι να βελτιωθεί η κατάσταση μέσα σε μία ώρα. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε ο λόγος για την αύξηση του σιαγόνου είναι άλλος.

1. Ακατάλληλη διατροφή. Η παρουσία στη διατροφή υπερβολικά λιπαρών και βαριών τροφών, που μπορούν να προκαλέσουν υπερβολική παραγωγή χολής, σάλιου και γαστρικού χυμού. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να επανεξετάσουμε τη διατροφή του σκύλου.
2. Αγχωτικές καταστάσεις. Παρατεταμένη νευρική ένταση, συνοδευόμενη από παρατεταμένη αποφλοίωση, μπορεί να προκαλέσει υπερβολική έκκριση σάλιου.
3. Χρόνιες παθήσεις του πεπτικού συστήματος και ογκολογικές διαδικασίες σε αυτές. Κατά κανόνα, τέτοια κράτη συνοδεύονται από κάποια άλλα κοινά συμπτώματα, όπως η γενική δυσφορία, ο λήθαργος, η απάθεια, η υπερβολική υπνηλία και άλλοι.
4. Ιογενείς ασθένειες. Πολλές λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος προκαλούν παρόμοια κατάσταση όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και στους μικρότερους αδελφούς μας.
5. Ασθένειες των δοντιών και των ούλων. Είναι συχνή αιτία αυξημένης σιαλλίωσης και σκύλων. Αυτές περιλαμβάνουν περιοδοντίτιδα, στοματίτιδα, ουλίτιδα και πολλά άλλα.
6. Ένα ξένο αντικείμενο στο στόμα. Όλοι οι ιδιοκτήτες σκύλων γνωρίζουν πόσο πολύ τα ζώα αυτά λατρεύουν να πάρουν ό, τι δεν χρειάζονται από το πάτωμα. Μπορεί να είναι κάποιο αιχμηρό αντικείμενο, όπως καρφίτσα ή καρφίτσα. Συχνά η αιτία αύξησης της σάλια σε ένα σκύλο είναι ένα μικρό κόκαλο που κολλάει στο λαιμό κατά τη διάρκεια ενός γεύματος. Αυτό μπορεί να φέρει μεγαλύτερο κίνδυνο για τη ζωή του ζώου.
7. Μια δίαιτα του ίδιου τύπου με τροφή αποκλειστικά ξηρή τροφή. Εάν το ζώο τρώει μια ξηρή τροφή, τότε αρκετό υγρό είναι απαραίτητο για την κυριαρχία του. Το σάλιο σε αυτή την κατάσταση λειτουργεί μόνο ως το πολύ ρευστό. Ως εκ τούτου, ο σκύλος πρέπει να λάβει περισσότερο νερό και η σωστή απόφαση θα είναι η διαφοροποίηση της διατροφής.
8. Τραυματισμοί στα αυτιά ή φλεγμονή των αυτιών. Το μεγαλύτερο μέρος του σάλιου παράγεται από τους παρωτιδικούς αδένες. Εάν υπάρχει μια φλεγμονώδης διαδικασία και μια λοίμωξη στα όργανα της ΟΝT του κατοικίδιου ζώου, τότε το σκάλισμα αυξάνεται.
9. Δηλητηρίαση Το κατοικίδιο ζώο μπορεί να δηλητηριαστεί με τρόφιμα, μερικά φυτά για μια βόλτα, φάρμακα και χημικά. Δεν είναι κάθε δηλητηρίαση θανατηφόρο, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις το σκυλί χρειάζεται απλώς ιατρική φροντίδα. Διαφορετικά, υπάρχει ο κίνδυνος να χάσετε τον αγαπημένο φίλο σας.
10. Αλλεργικές αντιδράσεις. Είναι, κατά κανόνα, εντελώς ξεχωριστά για κάθε εκπρόσωπο του ζωικού κόσμου. Μπορούν να εκδηλωθούν με απόλυτα διαφορετικούς τρόπους, από ήπια ασθένεια έως πολύ επικίνδυνες συνθήκες.
11. Σκουλήκια Η παρουσία τους στο σώμα μπορεί να προκαλέσει πολλά κοινά συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν αυξημένη σιαλλευγή. Εμφανίζεται από τη δηλητηρίαση του σώματος από τα προϊόντα των παρασίτων.

Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν;

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να εξαλείψετε τα πιο κοινά φυσιολογικά αίτια. Αν αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό της φυλής, το σκυλί δεν είναι πεινασμένο, δεν είναι έγκυος και δεν ενοχλεί ακριβώς, τότε η μόνη και σωστή απόφαση είναι να συμβουλευτείτε μια κτηνιατρική κλινική.

Ανεξάρτητα πρέπει να δώσουν προσοχή στα ακόλουθα πράγματα:

1. Είναι απαραίτητο να θυμόμαστε τι έφαγε το σκυλί πριν. Είναι πιθανό τα προϊόντα που έχουν λήξει ή απαγορευτούν να χρησιμοποιηθούν ως τρόφιμα, τα οποία δεν πρέπει να τρώνε ο σκύλος. Εάν υποψιάζεστε δηλητηρίαση, μπορείτε να δώσετε τα ζωικά απορροφητικά μέσα που θα βοηθήσουν στην απομάκρυνση επιβλαβών ουσιών από το σώμα: Ενεργός άνθρακας, Atoxil, Enterosgel και άλλοι. (!) Κατάλογος απαγορευμένων τροφίμων: προϊόντα αλευριού, λιπαρά κρέατα, γλυκά, σνακ, αλκοόλ.
2. Απαιτείται να εξετάσει το στόμα του σκύλου για την παρουσία ξένων αντικειμένων. Εάν υπάρχει κάτι εκεί - το αντικείμενο θα πρέπει να ληφθεί επειγόντως από εκεί όπου είναι δυνατόν. Αυτό μπορεί να γίνει με το χέρι ή με λαβίδες.

Η αυξημένη σίτιση σε σκύλους στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απόλυτα φυσιολογική και δεν συνδέεται με καμία ασθένεια. Ωστόσο, αν η έκκριση του σάλιου συνοδεύεται από επιπλέον συμπτώματα ή συμβαίνει πολύ συχνά, η διαβούλευση με έναν κτηνίατρο είναι απλώς απαραίτητη, επειδή πολλοί λόγοι είναι επικίνδυνοι για τη ζωή του ζώου.

Γιατί τα σκυλιά έχουν υπερβολική σιελόρροια - οι κύριοι λόγοι

Πολλοί κτηνοτρόφοι πιστεύουν ότι η άφθονη σιαλότητα στα κατοικίδια ζώα τους είναι ο κανόνας. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι. Ωστόσο, ο λόγος μπορεί πάντα να βρίσκεται σε οποιαδήποτε ασθένεια που απειλεί την υγεία και ακόμη και τη ζωή του σκύλου. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να προσδιοριστεί τι ακριβώς προκαλεί τη ροή σάλιου από το στόμα ενός ζώου.

Κανονικά ποσοστά σιελόρροιας

Η παραγωγή σάλιων είναι μια φυσιολογική διαδικασία για τους ζώντες οργανισμούς. Αυτό το άχρωμο υγρό είναι απαραίτητο για την υγρασία της στοματικής κοιλότητας, τη συγκόλληση τροφίμων και την απλούστευση της κατάποσης. Επιπλέον, το σάλιο χρησιμεύει για να καθαρίσει το στόμα των υπολειμμάτων τροφίμων και να καταπολεμήσει τα βακτηρίδια, καθώς έχει μια έντονη βακτηριοκτόνο ιδιότητα.

Αν εξετάσουμε την παραγωγή του στο πλαίσιο των σκύλων, τότε σε αυτά τα ζώα υπάρχει σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από ό, τι στους ανθρώπους. Τέσσερις σιελογόνοι αδένες είναι υπεύθυνοι για την παραγωγή του - το υπογνάθινο, υπογλώσσιο, παρωτιδικό και ζυγωτικό. Οι μικρές φυλές και τα κουτάβια παράγουν περίπου μισό λίτρο σάλιου την ημέρα. Μεγάλα σκυλιά - σχεδόν τα μισά. Αυτοί οι δείκτες θεωρούνται ο κανόνας. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει τίποτα περίεργο στο γεγονός ότι το κατοικίδιο ζώο σας έχει πολύ υγρό στο στόμα του.

Πολλοί κτηνοτρόφοι πιστεύουν ότι η άφθονη σιαλότητα στα κατοικίδια ζώα τους είναι ο κανόνας.

Η διαδικασία της σιελόρροιας επηρεάζεται από πολλούς εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες. Και δεν χρειάζεται να είναι παθολογικές.

Γιατί το σάλιο - φυσιολογικοί παράγοντες

Αυτό περιλαμβάνει όλες τις αιτίες που δεν προκαλούνται από ασθένειες. Δηλαδή, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως παθολογία, και, κατά κανόνα, δεν απειλούν με την επιδείνωση της υγείας ενός τετράποδους ασθενούς, και κατά κύριο λόγο εξαφανίζονται με την πάροδο του χρόνου.

Εφέ φαγητού

Αυτό είναι φυσιολογικό, και ένα τέτοιο φαινόμενο είναι ιδιαίτερο για τον άνθρωπο. Το σκυλί καταλαβαίνει ότι τρώνε τώρα, πράγμα που προκαλεί στον εγκέφαλο να στείλει τα κατάλληλα σήματα, με αποτέλεσμα οι αδένες να αρχίσουν να παράγουν ενεργά σάλιο.

Είναι αυτονόητο ότι εμφανίζεται σε μεγάλες ποσότητες ακόμη και όταν το ζώο τρώει - αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Αλλά εάν το σάλιο συνεχίζει να αναπτύσσεται ενεργά μετά το φαγητό του σκύλου, αυτό θα πρέπει ήδη να προκαλέσει το αντίστοιχο ενδιαφέρον του ιδιοκτήτη. Ο λόγος μπορεί να είναι ένα μικρό κομμάτι τρόφιμο κολλημένο στα δόντια ή, για παράδειγμα, ένα κόκαλο κολλημένο στα ούλα. Θα πρέπει να εξετάσετε προσεκτικά την στοματική κοιλότητα του κατοικίδιου ζώου και να αφαιρέσετε το ξένο αντικείμενο. Εάν προκύψουν προβλήματα με αυτό, θα πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από έναν κτηνίατρο.

Το σάλιο είναι ιδιαίτερα δραστικό εάν το σιτηρέσιο σκυλιών αποτελείται κυρίως από ξηρά τροφή.

Είναι απαραίτητο να το μαλακώσετε. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό η δίαιτα να είναι ισορροπημένη - πρέπει να είναι ημίξηρα, μισή υγρή.

Το σάλιο αποβάλλεται εάν η διατροφή του σκύλου αποτελείται κυρίως από ξηρά τροφή.

Χαρακτηριστικά φυλής

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας. Σχεδόν κάθε ιδιοκτήτης σκύλου γνωρίζει ότι ορισμένες φυλές έχουν περισσότερη σιελόρροια από άλλες. Παραδείγματος χάριν, αυτό το φαινόμενο παρατηρείται στο αγγλικό μαστίγιο, ένα κοντόχοντρο και ένα γερμανό μπόξερ.

Γιατί; Αυτά είναι χαρακτηριστικά της ανατομικής δομής της στοματικής κοιλότητας και των σιελογόνων αδένων. Δεν υπάρχει παθολογία εδώ, ωστόσο, πρέπει να καταλάβετε ότι αυτό δεν μπορεί να αποφευχθεί. Κατά συνέπεια, η άφθονη σιελόρροια σε πολλές φυλές πρέπει να λαμβάνεται υπόψη πριν από την αγορά ενός κατοικίδιου ζώου.

Αγχωτικές καταστάσεις

Τα σκυλιά υποβάλλονται σε άγχος. Μπορούν να φοβούνται από μια ξαφνική κίνηση, έναν δυνατό ήχο, την εμφάνιση ενός ξένος ή άλλου ζώου (όχι απαραίτητα σκύλου) στο έδαφός τους κ.λπ. Η αγχωτική κατάσταση, κατά κανόνα, συνοδεύεται από μακρύ γαύγισμα. Ο μηχανικός ερεθισμός των σιελογόνων αδένων οδηγεί αναπόφευκτα στο γεγονός ότι η παραγωγή σάλιου αυξάνεται σημαντικά. Μπορεί κυριολεκτικά να πετάξει έξω από το στόμα της. Η κατάσταση εξομαλύνεται όταν ο σκύλος χαλαρώσει.

Ταξίδια

Η μεταφορά δεν είναι ο καλύτερος φίλος τετράποδων κατοικίδιων ζώων. Σε μερικά σκυλιά, μπορεί να προκαλέσει άγχος ή στοργή, άλλοι αρκετά γενναίοι βιώνουν την ανάγκη για "κίνηση χωρίς κίνηση". Ποια είναι η αιτία της υπερβολικής σιελόρροιας σε αυτή την περίπτωση; Είναι απλό - ο σκύλος απλώς κουνιέται. Αυτό εκδηλώνεται επίσης στο γεγονός ότι γίνεται καταθλιπτικός, αναστατώνει, αναπνέει γρηγορότερα και μπορεί να εμφανιστεί αφρός.

Η μεταφορά δεν είναι ο καλύτερος φίλος των τετράποδων κατοικίδιων ζώων.

Κατά κανόνα, το πρόβλημα της ασθένειας κίνησης είναι χαρακτηριστικό κυρίως για κουτάβια και νεαρά σκυλιά. Καθώς μεγαλώνουν, η λειτουργία της αιθουσαίας συσκευής εξομαλύνεται, τα ταξίδια δεν θα προκαλούν πλέον κουνιστό. Εάν το πρόβλημα υπάρχει σε ενήλικα σκυλιά. Θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρό σας που θα συνταγογραφήσει τα κατάλληλα φάρμακα.

Κύρια παθολογικά αίτια

Αυτό περιλαμβάνει παράγοντες που προκαλούνται από ορισμένες ασθένειες, παθολογίες και άλλα αίτια που προκαλούν επιδείνωση της υγείας. Σε αυτή την περίπτωση, απαιτείται επαρκής απάντηση από τον ιδιοκτήτη για να αποφευχθούν σοβαρά προβλήματα με ένα κατοικίδιο ζώο.

Αν και το πεπτικό σύστημα του ζώου μπορεί να αντιμετωπίσει ακόμη και τις πιο σοβαρές τοξίνες, μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε δηλητηρίαση. Ο ερεθισμός του στομάχου συνοδεύεται όχι μόνο από άφθονη σιελόρροια, αλλά και από διάρροια και έμετο. Εάν το κατοικίδιο ζώο σας έχει παρόμοια συμπτώματα, φροντίστε να συμβουλευτείτε γιατρό.

Εάν δεν παρέχετε επείγουσα και ειδική βοήθεια, τότε το κατοικίδιο σας περιμένει περίπλοκη κατάποση, εμφάνιση αφρού, παράλυση των άκρων. Συχνά, οι ιογενείς λοιμώξεις καταλήγουν σε θάνατο.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε ένα σκυλί

Είναι σαφές ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο ιδιοκτήτης του τετράποδου κατοικίδιου είναι να το δείξει στον κτηνίατρο. Αυτό είναι απαραίτητο, ειδικά εάν το ζώο έχει υποψία δηλητηρίασης, ιογενών λοιμώξεων, ασθενειών της στοματικής κοιλότητας και άλλων παθολογικών συμπτωμάτων. Ωστόσο, πολλά εξαρτώνται από αυτόν:

• επιθεωρήστε το στόμα του σκύλου τακτικά αφού το φάει. Κάθε ξένο σώμα πρέπει να αφαιρεθεί.
• αναπτύξτε μια συνήθεια να βουρτσίζετε τα δόντια σας.
• Προσέξτε προσεκτικά ότι ο σκύλος δεν τρώει αλλοιωμένα τρόφιμα και άλλες ακατάλληλες ουσίες.
• το κάνουν άνετο, προσπαθήστε να προστατεύσετε από περιττές εμπειρίες και, ιδιαίτερα, άγχος.
• αν ο σκύλος είναι ταλαντούμενος, προσπαθήστε να μην τον μεταφέρετε. Εάν είναι απαραίτητο, δώστε πρώτα τα παρασκευάσματά της κατά της ασθένειας της κίνησης και της σταθεροποίησης του νευρικού συστήματος, για παράδειγμα, το συνηθισμένο Barboval.

Η άφθονη σιελόρροια σε ένα σκύλο μπορεί να είναι και ο κανόνας και η παθολογία. Αν δεν είστε σίγουροι ότι όλα είναι ωραία με το σκυλί, φροντίστε να το δείξετε στον κτηνίατρο.

BestAnimals

Μόνο το καλύτερο για τα κατοικίδια ζώα σας.

Γιατί τα σκυλιά έχουν σάλιο; Συνηθισμένα αίτια και η θεραπεία τους

Η σίτιση είναι ένα μάλλον συνηθισμένο φαινόμενο για σκύλους, αλλά αν είναι άφθονο και δεν σταματά για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε αυτός είναι ένας λόγος για να αρχίσετε να ηχεί ο συναγερμός. Βασικά, η υπερβολική σιελόρροια είναι σύμπτωμα ασθενειών που προκαλούνται από διάφορες αιτίες. Αυτό το άρθρο περιγράφει τις κύριες αιτίες της σιαλλίωσης σε σκύλους, καθώς και τις συστάσεις για δράση για τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων σε τέτοιες περιπτώσεις.

Κανονική σίτιση σε σκύλους

Το σάλιο σκύλου με τη μορφή ενός άχρωμου υγρού παράγεται από ειδικούς σιελογόνους αδένες, είναι απαραίτητο για τη μάσηση των τροφίμων και τη διευκόλυνση της κατάποσης των τροφίμων, καθαρίζει επίσης τη στοματική κοιλότητα από τα βακτηρίδια. Έτσι, η σιαλτοποίηση είναι κοινή σε σκύλους, με κανονικό μέσο όρο σωματικού βάρους ενός λίτρου την ημέρα. Το σάλιο παράγεται, κατά κανόνα, κατά τη διάρκεια των γευμάτων, αλλά μπορεί να υπάρχουν και άλλοι λόγοι, οι οποίοι θα συζητηθούν περαιτέρω.

Οι κύριες αιτίες της υπερβολικής σιελόρροιας

1. Τα προβλήματα στην στοματική κοιλότητα είναι μία από τις πιο συχνές αιτίες υπερβολικής σιαλλίωσης στα κατοικίδια ζώα. Τέτοιες ασθένειες των δοντιών, όπως η τερηδόνα, η στοματίτιδα, η τρυγία, προκαλούν έντονο πόνο και φλεγμονή, που το σώμα του σκύλου προσπαθεί να μουντάσει, απελευθερώνοντας πλούσια σάλιο. Επίσης, η αιτία της άφθονης σίτισης μπορεί να είναι η παρουσία ξένων αντικειμένων στην στοματική κοιλότητα, μπορεί να είναι ένα κολλημένο οστό ή κλαδί κλπ. Έτσι, για τέτοια συμβάντα, συνιστάται να κοιτάξετε το στόμα του κατοικίδιου ζώου σας και αν βρεθεί ένα ξένο αντικείμενο, αφαιρέστε το και στη συνέχεια επεξεργαστείτε την πληγή με απολυμαντικό. Η απέκκριση του σάλιου με το αίμα είναι πιθανό να υποδεικνύει ότι ο σκύλος έχει τραυματιστεί στη γλώσσα ή στον ουρανό. Οι κύριες ενδείξεις για την ύπαρξη προβλημάτων στο ζώο στην στοματική κοιλότητα είναι: η προσοχή, η βραδύτητα κατά το φαγητό, ο γκρινιάρης γκρίνια, η συχνή τοποθέτηση του κεφαλιού κάτω, η ανώμαλη αντίδραση στην ανθρώπινη αφή.
2. Διάφοροι τραυματισμοί και ασθένειες των αυτιών μπορούν επίσης να προκαλέσουν άφθονη σιαλότητα σε αυτά τα ζώα, γεγονός είναι ότι οι παρωτιδικοί αδένες, οι οποίοι είναι αρκετά μεγάλες σε μέγεθος, βρίσκονται δίπλα στα αυτιά. Οι κύριες λειτουργίες αυτών των αδένων είναι να παράγουν ένα άχρωμο υγρό που ονομάζεται σάλιο. Σε περιπτώσεις διαφόρων τραυματισμών και ασθενειών των αυτιών, όπως φλεγμονή, μύκητες, όγκοι που μπορούν να επηρεάσουν τη δραστηριότητα των παρωτιδικών αδένων, προκαλώντας αυξημένη σιαλτοποίηση στα ζώα. Αυτοί οι λόγοι για τον εντοπισμό και την εξάλειψη, μπορεί μόνο ένας κτηνίατρος.
3. Η παρουσία ιογενών λοιμώξεων συχνά προκαλεί σάλιο στους σκύλους. Τα κύρια συμπτώματα αυτών των ασθενειών μπορεί να είναι: μια απότομη μείωση της όρεξης του κατοικίδιου ζώου, λήθαργος, πυρετός, η παρουσία ισχυρής δίψας στο σκυλί. Η ανεξάρτητη ανίχνευση και θεραπεία τέτοιων ασθενειών είναι αδύνατη, επομένως συνιστάται να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν κτηνίατρο εκτός από πολλές ιογενείς λοιμώξεις που είναι επικίνδυνες όχι μόνο για ένα κατοικίδιο ζώο αλλά και για τον ίδιο τον άνθρωπο.
4. Χρόνιες ασθένειες όπως παθήσεις του γαστρικού σωλήνα, διάφοροι όγκοι, έλκη, γαστρίτιδα και ηπατική νόσο, χοληδόχος κύστη. Γενικά, οποιαδήποτε χρόνια ασθένεια μπορεί να προκαλέσει άφθονη σιαλτοποίηση.
5. Η σοβαρότητα της δηλητηρίασης. Το κατοικίδιο ζώο μπορεί να τρώει ως βρώσιμα προϊόντα, όπως γλυκά, λιπαρά κρέατα και ουσίες που περιέχουν βλαβερά στοιχεία, όπως οικιακά χημικά ή διάφορα δηλητήρια. Όταν μια δηλητηριώδης ουσία εισέρχεται στο σώμα του σκύλου, εμφανίζεται ερεθισμός του πεπτικού συστήματος, προκαλώντας εκροή γαστρικού χυμού. Αυτή η κατάσταση με τη σειρά της προκαλεί άφθονη απόρριψη παχύ σάλιο, διάρροια και έμετο. Όταν τα πρώτα συμπτώματα δηλητηρίασης σε σκύλους χρησιμοποιούνται τα ίδια φάρμακα που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους: ενεργό άνθρακα, enterosgel, αλλά αν αυτά τα χρήματα δεν δίνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με την κτηνιατρική κλινική.
6. Στρες. Παράξενη όπως μπορεί να είναι, η σιαλτοποίηση σε κατοικίδια ζώα μπορεί να προκληθεί από ψυχολογικούς παράγοντες, οπότε όταν μετακινείται σε άλλο τόπο κατοικίας, η επαφή με άλλα ζώα αυξάνει την πιθανότητα ενός άφθονου διαχωρισμού άχρωμου υγρού από το στόμα του ζώου. Για να αποφύγετε τέτοιες περιπτώσεις, συνιστάται να προετοιμάζετε το σκυλί, να περπατάτε πιο συχνά μαζί του, να αλλάζετε το γνωστό περιβάλλον, επιπλέον, ο ειδικός μπορεί να συνταγογραφήσει ορισμένα φάρμακα και φυτικά έγχυμα, όπως το βαρβιβάλι, το reyfit κλπ.
7. Διαθέτει σκυλιά φυλής. Πολλές φυλές κατοικίδιων ζώων, όπως Shar Pei, Καυκάσιοι Shepherd Dogs, Boxers κλπ., Η παρουσία άφθονης σιελόρροιας είναι ένα φυσιολογικό χαρακτηριστικό και, κατά κανόνα, δεν πρέπει να προκαλεί μεγάλη ανησυχία στους ιδιοκτήτες τους.

Άφθονο σάλιο στα κουτάβια

Ο κύριος λόγος για την υπερβολική σιαλότητα στα κουτάβια σχετίζεται με τα δόντια, το γεγονός είναι ότι στην ηλικία των 3-4 μηνών τα δόντια τους αρχίζουν να εκρήγνυνται, πράγμα που με τη σειρά του προκαλεί έντονο πόνο και άφθονο σιελογόνο υγρό. Επίσης, η αιτία της σιαλλιέργειας μπορεί να είναι το άγχος, που προκαλείται, για παράδειγμα, σε γνωριμία με νέα ζώα ή κατά τη διάρκεια της παραλαβής από άγνωστους ανθρώπους.

Απαραίτητες ενέργειες για άφθονη σιελόρροια

Αφού παρατηρήθηκε η παρουσία άφθονης σιαλλίωσης σε ένα κατοικίδιο ζώο, είναι απαραίτητο να τον παρατηρήσετε, δηλαδή να ανιχνεύσετε πότε το σάλιο αρχίζει να ρέει άφθονα, αν οι συνήθειες και η συμπεριφορά του κατοικίδιου ζώου έχουν αλλάξει.

Αρχικά, είναι απαραίτητο να προσδιοριστούν οι αιτίες της σιαλλίωσης, οι οποίες, όπως μπορεί να κριθεί παραπάνω, είναι αρκετά. Για παράδειγμα, αν η υπερβολική σάρωση προκαλείται από ασθένειες που σχετίζονται με τη στοματική κοιλότητα του σκύλου, είναι απαραίτητο να εντοπιστούν αυτά τα προβλήματα και να απαλλαγούν από αυτά, είτε πρόκειται για τερηδόνα είτε για την παρουσία ενός κολλημένου αντικειμένου στο στόμα.

Δυστυχώς, είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν ανεξάρτητα οι αιτίες της υπερβολικής σιαλλίωσης, όπως οι ιογενείς ασθένειες, οι χρόνιες ασθένειες των διαφόρων οργάνων, χωρίς ανάλυση και εξέταση από έναν εξειδικευμένο επαγγελματία, επομένως συνιστάται να έρθετε σε επαφή με κτηνιατρική κλινική μετά την εμφάνιση άφθονης σιαλλίγγισης.

Έτσι, όταν ανιχνεύετε αυξημένο σάλιο στο κατοικίδιο ζώο σας, πρέπει να εκτελέσετε τα παρακάτω βήματα:

• Πρώτον, η αναγνώριση δεν είναι υπερβολική σίτιση των φυσιολογικών χαρακτηριστικών της φυλής.
• Δεύτερον, είναι απαραίτητο να ακολουθήσουμε το κατοικίδιο ζώο, στο οποίο οι στιγμές του σιελογόνου υγρού παράγονται άφθονα.
• Τρίτον, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η έντονη έκκριση σάλιου στα σκυλιά μπορεί συχνά να είναι συμπτώματα πολλών προβλημάτων, όπως η τερηδόνα, η τρυγία, η δηλητηρίαση, οι ιογενείς λοιμώξεις ή ένα ξένο σώμα κολλημένο στο στόμα του σκύλου.
• Τέταρτον, για να εντοπίσετε τα αίτια αυξημένης σιελόρροιας, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο για πλήρη εξέταση.

Υπερβολική σιαλτοποίηση (υπερυπερατότητα) στα ζώα

Το φαινθημισμός (υπερυπερατότητα, σιαλόρροια) είναι μια αύξηση στην έκκριση των σιελογόνων αδένων.

Η απέκκριση του σάλιου ρυθμίζεται αποκλειστικά από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η διέγερσή του παρέχεται αντανακλαστικά υπό την επίδραση της οσμής και της γεύσης των τροφίμων και άλλων περιβαλλοντικών παραγόντων.

Το σάλιο είναι απαραίτητο για την αντίληψη των ερεθισμάτων γεύσης, για το πιπίλισμα (στα νεογέννητα), την διαβροχή στερεών τεμαχίων τροφής πριν από την κατάποση. Εξυπηρετεί ως διαλύτης για θρεπτικά συστατικά. Ενυδατώνει το στόμα, το διατηρεί καθαρό και εμποδίζει την εξάπλωση μολυσματικών παραγόντων. Αυτό επιτυγχάνεται, πάνω από όλα, με τη συνεχή έκπλυση της στοματικής κοιλότητας, την περιεκτικότητα σε σίελο των ουσιών με αντιβακτηριακές και αντι-ιικές ιδιότητες.

Το σάλιο είναι προϊόν της έκκρισης τριών ζευγών σιελογόνων αδένων: υπογλώσσια, υπογνάθινα και παρωτίτιδα. Επιπλέον, το μυστικό των μικρών αδένων που βρίσκονται στην βλεννογόνο μεμβράνη των πλευρικών τοιχωμάτων της γλώσσας και των μάγουλων μπαίνει στην στοματική κοιλότητα. Το υγρό σάλιο, χωρίς βλέννα, εκκρίνει σάρους (παρωτίτιδα) αδένες, πυκνούς, που περιέχουν μεγάλο αριθμό γλυκοπρωτεϊνών (βλεννίνης) που αναμιγνύονται (υπογλώσσια και υπογνάθινα) αδένες. Όπως και στο παρέγχυμά τους, υπάρχουν και serous και βλεννογόνα κύτταρα.

Όλοι οι μεγάλοι σιελογόνιοι αδένες νευρώνονται τόσο από το συμπαθητικό όσο και από το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα. Ανάλογα με τον αριθμό των διαμεσολαβητών, της ακετυλοχολίνης και της νορεπινεφρίνης, η σύνθεση του σάλιου ποικίλλει. Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα προκαλεί την έκκριση ενός πιο ιξώδους σάλιου με φτωχό νερό από ό, τι όταν διεγείρεται από το παρασυμπαθητικό σύστημα. Η ακετυλοχολίνη, επιπλέον, προκαλεί μείωση των μυοεπιθηλιακών κυττάρων γύρω από τον ακίνιο (τελικό εκκριτικό τμήμα του σιελογόνου αδένα), με αποτέλεσμα το περιεχόμενο του ακίνου να συμπιέζεται στον αγωγό αδένα. Επίσης, η ακετυλοχολίνη συμβάλλει στην απελευθέρωση της βραδυκινίνης - με τη σειρά της έχει αγγειοδιασταλτικό αποτέλεσμα. Η επέκταση των αγγείων αυξάνει την έκκριση του σάλιου.

Η διέγερση της σιαλλίωσης σε φυσιολογικά υγιή ζώα μπορεί να προκληθεί από διάφορους λόγους.

Συμβαίνει ότι η κανονική παραγωγή σάλιου μπορεί να φαίνεται υπερβολική στα ζώα (σε μερικές φυλές σκύλων, ειδικά σε εκείνους με βαριά βραχίονα, όπως η κυψέλη του αίματος και η νέα γη και άλλες παρόμοιες φυλές), η σιελόρροια αυξάνεται ακόμη περισσότερο, επειδή το χαλαρό δέρμα γύρω από το στόμα συσσωρεύει το σάλιο και στη συνέχεια ρέει έξω. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται ψευδής πτηνισμός. Η αυξημένη σίτιση στα ζώα εμφανίζεται συχνά όταν χαϊδεύονται, από μια υπερπροσφορά τρυφερών συναισθημάτων (συχνά σε γάτες). Κατά την θέα των τροφίμων (πριν από τη σίτιση) ή στη θέα των απολαύσει. Όταν χορηγείτε φάρμακα, είτε πρόκειται για δισκία, εναιωρήματα, υδατικά διαλύματα ή οποιαδήποτε άλλη μορφή φαρμάκου που έχει δυσάρεστες γεύσεις για ένα ζώο. Άλλα κατοικίδια ζώα σβήνουν όταν είναι πολύ νευρικοί, σε γάτες, όταν αισθάνονται ένταση, αρχίζουν να γλείφουν υπερβολικά, καθώς αυτό βοηθά να ηρεμήσει. Αυτός ο γλείψιμος μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της σιελόρροιας. Με έντονη σωματική άσκηση (ανταγωνισμός, τρέξιμο σε μεγάλες αποστάσεις κ.λπ.). Όλες αυτές οι αιτίες και μερικά άλλα φυσιολογικά υγιή ζώα οδηγούν σε σάλιο, η οποία είναι συνήθως ήπια και βραχύβια.

Με άφθονη και αδιάκοπη σάλιο που δεν είναι φυσιολογική και τυπική για το ζώο σας, αυτό μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά με το κατοικίδιο ζώο σας.

Η λοιμώδης και μη μολυσματική προέλευση μπορεί να προκαλέσει την παθολογία του πτηνισμού σε ζώα, οι διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος είναι οι πιο κοινές αιτίες του ιπποειδισμού και της επακόλουθης σάλια. Όταν εμφανιστούν τέτοια συμπτώματα, θα πρέπει πάντα να δίνετε προσοχή στη συμπεριφορά του ζώου και στην πιθανή αιτία εμφάνισης σίτισης.

• Δηλητηρίαση - εντομοκτόνα κατά τη διάρκεια της θεραπείας με εκτοπαρασίσεις και άλλες δηλητηριώδεις ουσίες κατά την επαφή με ζώα.
• Προβλήματα με δόντια (στοματίτιδα, ουλίτιδα, τερηδόνα, πέτρα κ.λπ.).
• Ξένα αντικείμενα στο στόμα.
• Εξάρθρωση της γνάθου - εάν είναι αδύνατο να κλείσει το στόμα.
• Η θερμοπληξία - όταν συμβεί ανοικτό στόμα σάλιο εξάτμιση, ότι είναι ο μηχανισμός της θερμορύθμισης, αυξημένη ροή αίματος προς τις γλωσσικές και το σάλιο? (πυκνή φίμωτρα ανεπαρκή εξαερισμό κατά το περπάτημα σε ζεστό καιρό, τη σωματική δραστηριότητα, και παιχνίδια δράσης αϊ.)
• Η πυλαίο-συστηματική διακλαδώσεις -. Ήπαρ παροχέτευσης (μια ανώμαλη σκάφος που συνδέει την πύλη και το ουραίο κοίλη φλέβα Τέτοια κυκλοφορία ανωμαλίες του ήπατος στα οποία ένα μέρος ή ολόκληρο το αίμα παράκαμψη του ήπατος, εισέρχεται στην συστηματική κυκλοφορία με πυλαιοσυστηματική διακλαδώσεις Σε αυτήν την περίπτωση, καμία φυσιολογική αποτοξίνωση στο ήπαρ. διάφορα είδη νευροτοξινών αίματος ψευδό νευροδιαβιβαστές, ουρικό οξύ, λιπαρά οξέα, φαινόλες, μερκαπτάνες, και άλλες άγνωστες ουσίες -. ζωτικό εντερική μικροχλωρίδα προϊόντα προκαλέσουν ηπατική ntsefalopatiyu, συνοδεύεται συχνά σιελόρροια και συμπτώματα νεύρων)?
• Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.
• Τρώγοντας, γλείφοντας μερικά είδη σαύτων και βακαλάων.
• Ορισμένα είδη έντομα δαγκώνει (αν το ζώο προσπαθεί να κυνηγήσει ή να φάει αυτά τα έντομα)?
• Ασθένειες της γαστρεντερικής οδού (φλεγμονή του οισοφάγου, όγκος του οισοφάγου, κήλη του οισοφαγικού ανοίγματος, φούσκωμα, έλκος στομάχου).
• Οίδημα της στοματικής κοιλότητας ή των σιελογόνων αδένων.
• Βλάβη των σιελογόνων αδένων, κύστη σιελογόνων αδένων,
• Τραυματικός εγκεφαλικός τραυματισμός.

Όταν ο οργανισμός μολύνεται, συχνά επηρεάζεται το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως:

• Λύσσα (τα τσιμπήματα από άλλα ζώα, συχνά άγρια ​​ή αδέσποτα, θα αλλάξουν επίσης την ίδια τη συμπεριφορά του ζώου).
• Botulism (τροφική δηλητηρίαση με κακής ποιότητας κονσερβοποιημένα τρόφιμα με μη συμμόρφωση με την τεχνολογία παραγωγής, αποξηραμένα τρόφιμα πιο συχνά - ψάρια γλυκού νερού κ.λπ.) ·
• Τέτανος (ανοιχτά φρέσκα τραύματα σε επαφή με το χώμα). κ.λπ. Όταν μολύνεστε από αυτές τις ασθένειες, απαιτείται ακριβές ιστορικό.

Στις γάτες συχνά εκδηλώνεται με αυξημένη μόλυνση σιελόρροια αναπνευστικής οδού (ρινοτραχειίτιδας, καλυκοϊό αιλουροειδών), ιδιαίτερα εάν συνοδεύονται από δακρύρροια, τρέχουν τα σάλια και τη λήξη των ρινικών διόδων, φτάρνισμα, πυρετό, απώλεια της όρεξης, έλκη και διαβρώσεις στη στοματική κοιλότητα.

Διαγνωστικά

Όπως μπορείτε να δείτε, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί λόγοι για την υπερβολική σάρωση. Όταν επικοινωνείτε με έναν κτηνίατρο, θα πρέπει να δώσετε όσο το δυνατόν λεπτομερέστερη ιστορία σχετικά με την υγεία του ζώου, συμπεριλαμβανομένου του εμβολιασμού, των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται, της πιθανής έκθεσης σε τοξίνες και άλλων συμπτωμάτων που σχετίζονται με το σάλιο. Ο γιατρός σας θα πρέπει να κάνει διάκριση μεταξύ της σίτισης που προκαλείται από δυσκολία στην κατάποση και το σάλιο από τη ναυτία, ακολουθούμενη από χτύπημα και κούνημα. Είναι επίσης απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μια πλήρης φυσική και νευρολογική εξέταση του ζώου σας. Τα εργαλεία διάγνωσης μπορούν να περιλαμβάνουν ακτίνες Χ, υπερήχους και ανάλυση της κλινικής και βιοχημικής σύνθεσης του αίματος, βιοψία ιστών και εκπλύσεις από τους βλεννογόνους.

Θεραπεία

Πριν επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρο, εξετάστε μόνοι σας το ανοιχτό στόμα εάν ανιχνευθεί ξένο αντικείμενο, εάν είναι δυνατό αφαιρέστε το. Εάν σχηματιστεί μεγάλη ποσότητα σάλιου μετά από επαφή με βατράχια, σαύρες κ.λπ., ξεπλύνετε καλά το στόμα. Μετά από σωματική άσκηση, δώστε την ευκαιρία να ξεκουραστείτε το ζώο κλπ.

Όλες οι άλλες αιτίες του πτηνισμού καθορίζονται από έναν κτηνίατρο με τις απαραίτητες διαγνωστικές μελέτες και κατάλληλη θεραπεία.

Δρομολόγηση σε σκύλους

Το σάλιο βοηθάει τα ζώα να αφομοιώσουν τα τρόφιμα και επίσης έχει αντιβακτηριδιακό αποτέλεσμα, προστατεύοντας την στοματική κοιλότητα από τον πολλαπλασιασμό των παθογόνων βακτηρίων. Η σιαλτοποίηση ή η υπεραλίευση χαρακτηρίζεται από υπερβολική έκκριση σάλιου.

Η γεύση και η αφή διεγείρονται από το σχηματισμό σάλιου, για παράδειγμα, όταν βλέπεις φαγητό ή πιάνεις τη μυρωδιά του φαγητού, ο σκύλος αρχίζει να καταρράκτη, επειδή η όρεξη είναι ενθουσιασμένη. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές άλλες αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν υπερβολική σάλια.

Γιατί τα σκυλιά καταρρέουν

Υπερβολική σιαλγία παρατηρείται σε σκύλους με ανατομικές ανωμαλίες, καθώς και λόγω των ιδιομορφιών της δομής του αμαξώματος. Έτσι σε μεγάλες φυλές (mastiffs), ζώα με τεράστιες νοστιμιές, βραχίονες (μπουλντόγκ) και χαλαρά άλατα σιέλου ρέουν συνεχώς. Το σάλιο συσσωρεύεται στο διάστημα μεταξύ των χειλιών και της γνάθου, τα χείλη είναι πολύ χαλαρά και δεν είναι σε θέση να κρατήσουν το σάλιο στο στόμα, οπότε αποστραγγίζεται. Η κατάσταση αυτή δεν αντιμετωπίζεται και οι ιδιοκτήτες σκύλων πρέπει να αντιμετωπίσουν την ιδιαιτερότητα των κατοικίδιων ζώων τους, σκουπίζοντας τακτικά το στάχτη.

Ενθουσιασμένα ζώα, για παράδειγμα, συλλαμβάνονται από ένα διασκεδαστικό παιχνίδι με τον ιδιοκτήτη, περιμένουν για μια βόλτα, ή τα ζώα που βιώνουν άγχος, φόβο, άγχος, επίσης, είναι σάλιο. Το άγχος, συνοδευόμενο από άγχος και φόβο, μπορεί να προκληθεί από ιππασία σε ένα αυτοκίνητο, συνάντηση με επιθετικό σκύλο ή από την επίδραση ενός ηλεκτρικού περιλαίμιου.

Ασθένειες της στοματικής κοιλότητας, όπως οδοντικά προβλήματα, βλάβες των βλεννογόνων, φλεγμονή εκτός από πολλά συμπτώματα και πόνο συνοδεύονται από άφθονο σάλιο. Είναι πιθανό ένα ξένο σώμα να κολλάει ανάμεσα στα δόντια, πράγμα που προκαλεί την απελευθέρωση υπερβολικής ποσότητας σάλιου, που σας επιτρέπει να αφαιρέσετε ένα ξένο αντικείμενο. Ωστόσο, η αντίδραση του σώματος μπορεί να μην είναι αρκετή, μερικές φορές απαιτεί τη βοήθεια ενός ατόμου - την αυτο-αφαίρεση ενός ξένου αντικειμένου ή τη βοήθεια ενός κτηνιάτρου.

Ένα ξένο αντικείμενο κολλημένο στο λαιμό μπορεί επίσης να προκαλέσει σάλιο. Το σκυλί αισθάνεται πόνο ή δυσφορία και προσπαθεί να καταπιεί για να προωθήσει το κολλημένο αντικείμενο, επομένως το σάλιο απελευθερώνεται σε μεγάλες ποσότητες. Είναι σημαντικό να δοθεί προσοχή στην κατάσταση και τη συμπεριφορά του ζώου, διότι η άκαιρη βοήθεια μπορεί να προκαλέσει πνιγμό του σκύλου.

Η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο, η σωματική άσκηση στη θερμότητα συχνά προκαλούν θερμικό σοκ, που χαρακτηρίζεται από αιφνίδια σάλιο, με απελευθερωμένο πυκνό σάλιο, καθώς και εμετό, υψηλή θερμοκρασία σώματος, ερυθρότητα της γλώσσας.

Σε περίπτωση δηλητηρίασης, αναπνευστικά προβλήματα συμβαίνουν, τα σκυλιά εμφανίζουν πόνο, παρατηρείται σάλιο. Τα τοξινά είναι χημικά χημικά (χημικά οικιακής χρήσης), ουσίες που περιέχονται σε δηλητηριώδη φυτά (euphorbia, dieffenbachia), ουσίες με δυσάρεστη γεύση ή οσμή που εκπέμπουν ορισμένα ζώα, δηλητήριο εντόμων.

Το ταξίδι στη μεταφορά συχνά προκαλεί ασθένεια κίνησης σε σκύλους, η οποία συμβαίνει ως αποτέλεσμα της διάσπασης της αιθουσαίας συσκευής. Τα ζώα είναι άρρωστα, παρατηρείται σάλιο. Ορισμένα ζώα χρειάζονται προετοιμασία για ένα ταξίδι στο αυτοκίνητο.

Η υπερβολική σάλια στα σκυλιά συμβαίνει όταν επηρεάζεται το κεντρικό νευρικό σύστημα, για παράδειγμα, αλλαντίαση, λύσσα, όταν συμβαίνει μυϊκή παράλυση, πράγμα που εμποδίζει την κατάποση του ζώου, με αποτέλεσμα το σάλιο να ρέει έξω από το στόμα.

Συγγενή προβλήματα μπορεί επίσης να είναι μια αιτία της υπεραπαλλοποίησης. Ορισμένες φυλές, ιδιαίτερα οι Μαλτέζοι, οι Γιορκσάιρ τεριέ, οι μικροσκοπικοί σχιζέζες, οι ιρλανδοί λύκοι είναι επιρρεπείς σε πορτοσύστημα. Αυτή η ασθένεια είναι συγγενής, που χαρακτηρίζεται από την λανθασμένη σύνδεση αιμοφόρων αγγείων μεταξύ της ηπατικής πυλαίας φλέβας και της συστηματικής κυκλοφορίας.

Γιατί τα κουτάβια σάλιουν;

Κατά τη διάρκεια της περιόδου οδοντοφυΐας, περίπου στην ηλικία των τριών εβδομάδων, και την αλλαγή των δοντιών - σε ηλικία 3,5 μηνών, τα κουτάβια εμφανίζουν οδυνηρές και δυσάρεστες αισθήσεις, με αποτέλεσμα την έκκριση αυξημένου ποσού σάλιου.

Συχνά, τα κουτάβια σαλπάρουν εξαιτίας του στρες, για παράδειγμα σε καταστάσεις όπου οι άγνωστοι παίρνουν ένα μωρό στην αγκαλιά τους κατά τη διάρκεια των πρώτων περιπάτων τους, ενώ ταξιδεύουν σε μεταφορές.

Θεραπεία

Η θεραπεία στοχεύει στην εξάλειψη της νόσου, συνοδευόμενη από συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης της σιαλλίωσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ιδιοκτήτης ζώων μπορεί να εξαλείψει ανεξάρτητα την αιτία της υπεραλίσεως, για παράδειγμα, να αφαιρέσει απαλά ένα ξένο αντικείμενο κολλημένο μεταξύ των δοντιών του ή να εξαλείψει την αιτία του άγχους και του άγχους.

Ωστόσο, σοβαρά προβλήματα υγείας απαιτούν επίσκεψη στον κτηνίατρο. Μια κτηνιατρική κλινική πραγματοποιεί πλήρη ιατρική εξέταση του ζώου, δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στην στοματική κοιλότητα, στο λαιμό, τη νευρολογική εξέταση και την υπερηχογραφική εξέταση, λαμβάνονται ακτίνες Χ για τον προσδιορισμό των ασθενειών των εσωτερικών οργάνων, συμπεριλαμβανομένου του ήπατος. Εάν υποψιάζεστε ότι μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να εκχωρήσει μια βιοψία. Μετά από όλα τα μέτρα που ελήφθησαν, ο κτηνίατρος διαγιγνώσκεται και συνταγογραφείται θεραπεία που αποσκοπεί στην εξάλειψη μιας συγκεκριμένης ασθένειας, λόγω της οποίας υπάρχει αυξημένη σιελόρροια.

Άφθονο σάλιο (σάλιο) σε σκύλους και γάτες

Πολλοί ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων παρατηρούν συχνά ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες, τα κατοικίδια ζώα τους αρχίζουν να παράγουν σάλιο σε αφθονία. Μερικές φορές το σύμπτωμα αυτό εμφανίζεται συνεχώς, το οποίο δεν μπορεί παρά να αφορά τους φροντιστές. Στην κτηνιατρική, το φαινόμενο αυτό ονομάζεται υπερυπερατότητα και μπορεί να συσχετιστεί τόσο με τα χαρακτηριστικά του σώματος όσο και με την παρουσία σοβαρών ασθενειών.

Αιτίες αυξημένης σιαλλίωσης στα ζώα

Αυξημένη σίτιση μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Τα ανατομικά χαρακτηριστικά της φυλής (στους μπόξερ και το σάλιο μαστίχας θα ξεχωρίζουν πάντα πιο άφθονα απ 'ό, τι σε άλλα σκυλιά).
• Η επίδραση των ερεθιστικών ουσιών (για παράδειγμα, η εμφάνιση και η μυρωδιά των τροφίμων).
• Συνθήκες άγχους;
• Η κατάποση καυστικών ουσιών στο στόμα, ακόμη και όταν πρόκειται για φάρμακα.
• Οδοντικές ασθένειες (στοματίτιδα, περιοδοντική νόσο, πέτρα, τραύμα).
• Κύστες σιελογόνους αδένες, όγκοι και έλκη στο στόμα.
• Ασθένειες του πεπτικού συστήματος, ναυτία.
• Μερικές ασθένειες του ήπατος και των νεφρών.
• Λύσσα, μανία.

Όπως μπορεί να φανεί από τα παραπάνω, ένα σημαντικό μέρος των πιθανών αιτιών της αυξημένης σιαλλίωσης είναι εντελώς ακίνδυνο, ενώ το άλλο απαιτεί άμεση θεραπεία.

Τι πρέπει να κάνετε για να διαπιστώσετε την αιτία της υπερβολικής σιελόρροιας;

Όταν είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί η αιτία της υπεραπαλλοποίησης, η διάγνωση αρχίζει με εξέταση της στοματικής κοιλότητας προκειμένου να αποκλειστούν οι οδοντικές νόσοι. Δεν μπορεί κάθε ζώο να ανέχεται με ασφάλεια το ενδιαφέρον αυτό, επομένως σε ορισμένες περιπτώσεις συνιστάται η χρήση καταπραϋντικών και αναισθητικών. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή όχι μόνο στην παρουσία σημείων στοματίτιδας, περιοδοντίτιδας και τραυματισμών στο στόμα, αλλά και σε πιθανή ογκολογία, νεφρική ανεπάρκεια (στην περίπτωση αυτή μπορεί να παρατηρηθούν έλκη στα ούλα και στη γλώσσα). Μια δυσάρεστη οσμή, το υπερβολικό ιξώδες και το αφύσικο χρώμα του σάλιου πρέπει να ειδοποιούνται.

Εάν η επιθεώρηση δεν οδηγήσει σε τίποτα, θα πρέπει να προχωρήσετε σε άλλα μέτρα. Έτσι, για την ανίχνευση των αποτυχιών στο ήπαρ θα πρέπει να δωρίσετε αίμα για να προσδιορίσετε την παρουσία τοξινών.

Φυσικά, αξίζει να εφαρμοστεί ο έλεγχος της λύσσας, ειδικά εάν δεν έχει πραγματοποιηθεί προφυλακτικός εμβολιασμός.

Συμπτώματα που μπορεί να συνοδεύουν το σάλιο

Μερικές φορές, η υπερβολική σιελόρροια συνοδεύεται από ορισμένα συμπτώματα που προκαλούν άγχος στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Αλλαγή των προτιμήσεων των τροφίμων, απώλεια της όρεξης, απώλεια. Αυτό μπορεί να σηματοδοτήσει ασθένειες της γαστρεντερικής οδού, καθώς και την παρουσία οδοντικών προβλημάτων.
• Αλλαγή συμπεριφοράς. Ένα άρρωστο ζώο μπορεί να γίνει επιθετικό και ευερέθιστο, ή αντίστροφα, ληθαργικό και αποσυρμένο. Οι γάτες που αισθάνονται δυσφορία στο στόμα συχνά αρχίζουν να τρίβουν ενεργά τα πρόσωπά τους ενάντια σε αντικείμενα.
• Έμετος και διάρροια. Μιλάει επίσης για ασθένειες του πεπτικού συστήματος και για την παρουσία κάποιων άλλων παθολογικών καταστάσεων.

Φυσικά, κάθε προσεκτικός ιδιοκτήτης, παρατηρώντας μια ασυνήθιστα ισχυρή σάλπιγγα σκύλου ή γάτας, πρέπει να αναζητήσει αμέσως κτηνιατρική φροντίδα! Μετά από όλα, ακόμα και η πιο σοβαρή ασθένεια μπορεί να ξεπεραστεί με επιτυχία εάν ξεκινήσετε την θεραπεία εγκαίρως.

Γιατί τα σκυλιά καταρρέουν;

Οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου είναι πολλοί αγάπη, συναισθήματα, μαλλί και σάλιο. Το σάλιο είναι ένα φυσικό υγρό που εκκρίνεται από το σώμα όλων των θηλαστικών. Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα προστατευτικό φράγμα, να ενυδατωθεί το στόμα, η διαδικασία απορρόφησης των τροφίμων. Για κάποιο λόγο, το σάλιο του σκύλου αποδίδεται σε απίστευτα αποτελεσματικές θεραπευτικές ιδιότητες που μπορούν να μειώσουν σχεδόν τις σύνθετες πληγές.

Ο κανόνας είναι:

• αφθονία σάλιου σε μια ζεστή μέρα (προστασία του σώματος του σκύλου από υπερθέρμανση),
• ενώ περπατάτε στο κρύο
• κατά τη διάρκεια του οίστρου (ή αν ο σκύλος "αισθάνεται" σκύλα),
• υπό βαρύ φορτίο
• πριν από τη σίτιση (αντίδραση στη μυρωδιά του τροφίμου),
• μετά από ιατρική παρέμβαση.

Όπως και αν οι άνθρωποι δεν άρεσαν τα σκυλιά, αλλά συμβαίνει ότι το άφθονο σάλιο δηλητηρίαση τη ζωή των ιδιοκτητών, και μερικές φορές σηματοδοτεί τις διαταραχές της υγείας ενός κατοικίδιου ζώου.

Βράχοι επιρρεπείς σε σάλιο

Οι πρωταθλητές για την παραγωγή σάλιου είναι σκυλιά με συνολικά και συγχρόνως βραχίονα, με φτερά κρέμονται στα πλάγια. Παράγουν σάλιο σε ζεστό καιρό, με θέα σε ένα μπολ με αρωματικά τρόφιμα, κατά τη διάρκεια του ύπνου. Η μυρωδιά του φαγητού είναι το κύριο διεγερτικό για την παραγωγή σάλιου, ένα πεινασμένο σκυλί που αισθάνεται τρόφιμα, συχνά ακούσια "πλημμυρισμένο" με τα ρέματα.

Στη λίστα "slobbering" υπάρχουν:

Από τους μεγάλους βράχους σε αυτό είναι:

• Καυκάσιοι Shepherd Dogs
• St. Bernards,
• mastiffs,
• νέα γη.

Οι σύγχρονοι εκπρόσωποι αυτών των ειδών υποφέρουν λιγότερο από την υπερβολική ποσότητα σάλιου, αλλά κατά την επιλογή ενός κατοικίδιου ζώου πρέπει να δώσετε προσοχή σε αυτό το δυσάρεστο γεγονός. Πώς να το κάνετε αυτό; Παρακολουθήστε για κάποιο χρονικό διάστημα οι γονείς, η σιελόρροια θα εκδηλωθεί κατά τη διάρκεια της συνάντησης του ιδιοκτήτη, κατά τη διάρκεια της σίτισης και ακόμη και με αλλαγές θερμοκρασίας.

Συμβαίνει ότι το σάλιο απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια του ύπνου, σε μια τέτοια ποσότητα ώστε να παραμένουν υγρές κηλίδες στον πάγκο της σόμπας.

Κατά τη διάρκεια της θέρμανσης, η σιαλτοποίηση μπορεί να είναι τόσο άφθονη ώστε το ρύγχος να καλύπτεται από αφρό, και οι εκτοξεύσεις νερού μόλις ρέουν από τη γλώσσα. Θα βοηθήσει τις χαρτοπετσέτες, ένα μπολ με νερό και όλες τις διαθέσιμες μεθόδους ψύξης ενός κατοικίδιου ζώου. Αλλά σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η άφθονη και φαινομενικά παράλογη αύξηση της σιαλλίωσης θα πρέπει να προκαλέσει συναγερμό στους ιδιοκτήτες.

Παθολογίες στοματικής κοιλότητας

Μια ξαφνική αύξηση της σιαλλίωσης μπορεί να σηματοδοτήσει ασθένειες στο στόμα του σκύλου ή σε ξένη ύλη που εισέρχεται σε αυτό. Ένα αντικείμενο κολλημένο ανάμεσα στα δόντια ή κολλημένο στο τσίχλα μπορεί να υποδεικνύει μικρή ποσότητα αίματος αναμεμειγμένη με το σάλιο. Αυτό μπορεί να είναι ένα κομμάτι των οστών τροφίμων, ένα βότσαλο που συλλέχθηκε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Το έμμεσο σημάδι του προβλήματος είναι ότι ο σκύλος κουνάει το κεφάλι του, κλαψουρίζει, προσπαθώντας να απομακρύνει ένα παρεμβαλλόμενο αντικείμενο από το στόμα του με το πόδι του, δεν του επιτρέπει να αγγίζει το πρόσωπο. Ένα ξένο αντικείμενο πρέπει να απομακρύνεται από το στόμα το συντομότερο δυνατό και η περιοχή της βλάβης θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με οποιαδήποτε απολυμαντική ένωση. Αν το αντικείμενο είναι βαθιά τρυπημένο, υπάρχει φλεγμονή ή απόστημα - το ζώο πρέπει να παραδοθεί γρήγορα σε ειδικό.

Το δεύτερο πρόβλημα στην εμφάνιση άφθονου σάλιου στο στόμα είναι προβλήματα με τα δόντια. Ναι, αντίθετα με την κοινή γνώμη, οι φίλοι του ανθρώπου επίσης υποφέρουν από τερηδόνα, ουλίτιδα και ταρτάρ. Προβλήματα με τα δόντια εκδηλώνονται στους όγκους στο πρόσωπο, ορατά κατά τη διάρκεια της οπτικής επιθεώρησης του στόματος, η ασθένεια μπορεί να μαντέψει η δυσάρεστη μυρωδιά που προέρχεται από το κατοικίδιο ζώο. Σε αυτή την περίπτωση, το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί μόνο από έναν κτηνίατρο.

Μερικές φορές το σάλιο εμφανίζεται λόγω ακατάλληλου τσιμπήματος, το οποίο εμποδίζει το σκυλί να καταναλώνει κανονικά τρόφιμα. Το ίδιο πρόβλημα επηρεάζει μερικές φορές κοτέλες με ορμονική διαταραχή ή με αναλογία τοξικότητας, που προέκυψε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αμέσως μετά το ζευγάρωμα.

Ασθένειες και τραυματισμοί των αυτιών

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο ένας σκύλος μπορεί να σαλλιεργήσει ενεργά είναι η νόσος του αυτιού. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, κοντά τους βρίσκονται αδένες υπεύθυνες για την παραγωγή σάλιου.

Η αυξημένη σιελόρροια, μαζί με μια δυσάρεστη κακοσμία, μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα της ωτίτιδας ή ενός όγκου που έχει προκύψει. Προβλήματα με το σάλιο μπορεί να προκαλέσουν μηχανική πρόσκρουση στη ζώνη του αυτιού, παγιδευμένα ακάρεα ή μόλυνση με μύκητα.

Ιονικές λοιμώξεις

Κάθε κατοικίδιο ζώο μπορεί να αρρωστήσει, πυρετό, ξηρό ρινικό λοβό, άρνηση τροφής, αυξημένη δίψα, απάθεια - λόγοι για να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό. Και μια αυξημένη ποσότητα σάλιου μπορεί να υποδεικνύει μια ιογενή ασθένεια που έχει συλληφθεί από ένα σκύλο.

Ο κατάλογος των ιογενών νόσων που μεταφέρονται από τα ζώα περιλαμβάνει:

• πανώλη των σαρκοφάγων,
• ηπατίτιδα
• εντερίτιδα,
• τραχειοβρογχίτιδα,
• parainfluenza.

Όλες αυτές οι ασθένειες αντιμετωπίζονται αποκλειστικά στην κτηνιατρική κλινική.

Χρόνιες ασθένειες

Όπως και οι άνθρωποι, οι φίλοι φίλοι μας πάσχουν επίσης από χρόνιες παθήσεις, μερικές από τις οποίες προκαλούν αυξημένη δίψα, αναγκάζοντας το σκυλί να αυξήσει την πρόσληψη νερού και, ως εκ τούτου, απελευθερώνει περισσότερο σάλιο. Η άφθονη σιελόρροια σηματοδοτεί μια επιδείνωση μιας χρόνιας ασθένειας:

• γαστρεντερική οδός (έλκη, γαστρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί),
• το ήπαρ
• χοληδόχο κύστη.

Μερικές φορές ένα παρόμοιο σύμπτωμα εμφανίζεται σε γυναίκες που υποφέρουν από ψευδή εγκυμοσύνη.

Δηλητηρίαση

Τις περισσότερες φορές, μια αφθονία σάλιου συμβαίνει όταν το σώμα είναι δηλητηριασμένο. Και αυτό δεν είναι απαραιτήτως χαμηλής ποιότητας τρόφιμο, αρκεί να "υπερφόρτωσε" το στομάχι με το αγαπημένο πιάτο ενός κατοικίδιου ζώου ή να του δώσει σοκολάτα επιβλαβή για σκύλους, συγκεκριμένα φρούτα ή ακόμα και λιπαρό χοιρινό.

Το σάλιο μπορεί να εμφανιστεί ως αντίδραση στην επαφή με τα οικιακά χημικά ή τα δηλητήρια που χρησιμοποιούνται στο νοικοκυριό. Μόλις βρεθούν στο σώμα, προκαλούν τη χορήγηση, συνοδεύονται από εμετό και ισχυρό σάλιο.

Σε μια τέτοια κατάσταση, είναι απαραίτητο να ξεπλύνετε το στομάχι, αυτό μπορεί να γίνει με ένα μεγάλο κλύσμα με νερό, προκαλώντας το κατοικίδιο ζώο να πίνει πολλά υγρά, προκαλώντας ένα αντανακλαστικό gag. Αφού καθαριστεί το εξερχόμενο νερό, μπορείτε να τροφοδοτήσετε τον άνθρακα, την ενεργητική γέλη (τοποθετώντας τη στη ρίζα της γλώσσας), να αφήσετε το ζώο να ξεκουραστεί.

Σε περίπτωση υποτροπής ή δηλητηρίασης με δηλητήριο, το παραδώστε αμέσως στην κτηνιατρική κλινική.

Αγχωτικές καταστάσεις

Το άφθονο σάλιο εκδηλώνεται ως αντίδραση που σχετίζεται με την ψυχή του ζώου, συχνά αυτό οφείλεται στο έμπειρο στρες. Σε αυτή την περίπτωση, το ζώο μπορεί να παρουσιάσει νευρικό νεύρο, τσίμπημα, σφίγγοντας το σάλιο σε άφθονο αφρό.

Αυτό μπορεί να οφείλεται σε:

• την αναχώρηση των ιδιοκτητών που έφυγαν από το κατοικίδιο ζώο σε ξένους,
• αλλαγή κατοικίας,
• που προκαλείται από έναν άλλο αγώνα ζώων,
• υπερβολική επιμέλεια στην κατάρτιση,
• η εμφάνιση ενός "ανταγωνιστή" στο πρόσωπο του νεογέννητου,
• συνεχείς τιμωρίες από τους ιδιοκτήτες.

Στην περίπτωση αυτή, το ζήτημα πρέπει να επιλυθεί με τη λήψη συμβουλών από κτηνίατρο, πιθανότατα θα συνταγογραφήσουν ηρεμιστικά. Μπορείτε να προσφέρετε ένα κατοικίδιο ζώο θεραπεία, πάρτε μαζί σας σε μια μακρά περπάτημα. Απλά δώστε του τη μέγιστη προσοχή, δείξτε ότι όλοι τον αγαπούν ακόμα. Μετά την επιστροφή στο σπίτι να δώσουν προσοχή στο σκυλί χρειάζονται λίγες μέρες.

Μερικές φορές το άγχος μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, αλλά τα περισσότερα σκυλιά εξακολουθούν να αρέσουν να οδηγούν με τους ιδιοκτήτες τους. Αλλά αν το ζώο φοβόταν, είναι απαραίτητο να χαλαρώσετε, να χτυπήσετε, αν είναι δυνατόν, να πάρετε ένα κατοικίδιο στην αγκαλιά σας. Όταν λικνίζετε, πρέπει να προχωρήσετε στην εκπαίδευση του σκύλου, σιγά-σιγά συνηθίζετε να μεταφέρετε ή να προ-εισάγετε ειδικές προετοιμασίες.

Ένα ταξίδι με ένα σκυλί που σκοντάφτει δεν είναι η πιο ευχάριστη κατάσταση · εδώ είναι απαραίτητο να αποθηκεύσετε με παπούτσια, απορροφητικές πάνες και χαρτοπετσέτες. Εάν η καμπίνα είναι ζεστή, τότε θα είναι απαραίτητο το σάλιο, και αν είναι δυνατόν, πρέπει να ενεργοποιήσετε το κλιματιστικό ή να δώσετε πρόσβαση στον κρύο αέρα. Προαιρετικά, κάνετε πιο συχνά μια στάση, δίνοντας στο κατοικίδιο σας μια αναπνοή.

Περιστασιακά, η αιτία του στρες, η συνέπεια της οποίας ήταν το σάλιο, προκαλείται από τη στενή παρουσία μιας ρέουσας σκύλας, αυτή είναι μια φυσιολογική αντίδραση για ένα ενήλικο αρσενικό.

Τα δόντια αλλάζουν

Τα προβλήματα με τα δόντια προκαλούν πολλά προβλήματα στη νεότερη γενιά των σκύλων. Τα νήπια αισθάνονται δυσφορία, προσπαθούν να απαλύνουν το δυσάρεστο συναίσθημα στο στόμα και να δαγκώνουν τα πάντα. Οι ερεθισμοί των ούλων και των κοιλοτήτων προκαλούν έκκριση σάλιου, αλλά αυτό θα περάσει όταν τα δόντια σταματήσουν να αλλάζουν.

Για να διευκολυνθεί η διαδικασία, τα μικρά κατοικίδια ζώα μπορούν να προσφέρουν παιχνίδια από καουτσούκ που μπορούν να αποκολληθούν χωρίς να καταστρέψουν το στόμα.

Τι να κάνετε με το βελτιωμένο σάλιο

Κατ 'αρχάς, καθορίστε την αιτία αυτού του φαινομένου. Οι βράχοι που είναι επιρρεπείς στην αυξημένη σιαλτοποίηση είναι τόσο φυσιολογικοί, έτσι μόνο τα προϊόντα υγιεινής θα βοηθήσουν εδώ. Το ίδιο ισχύει και για ένα πεινασμένο ζώο ή για ένα σκυλί κοντά σε ένα νόστιμο σνακ. Και εδώ, μόνο τα προϊόντα υγιεινής, που ισχυρίζονται ότι είναι μια θεραπεία, ένα σκυλί που εξέρχονται από το σάλιο, απλά πρέπει να αποσταλούν στη θέση τους, αφαιρώντας το από το τραπέζι.

Το ξένο σώμα, το οποίο έγινε η αιτία της μάζας του σάλιου, πρέπει να απομακρυνθεί. Σε περίπτωση δυσκολίας, ο κτηνίατρος θα βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος και ταυτόχρονα το σάλιο θα είναι μικρότερο. Εάν το σκυλί είναι δηλητηριασμένο ή έφαγε κάτι ανεπιθύμητο, θα πρέπει να το πάρετε ξανά στην κτηνιατρική κλινική. Η ίδια παραλλαγή προσφέρεται σε περιπτώσεις όλων των ασθενειών και διαταραχών που οδηγούν σε αυξημένη σιαλοποίηση.

Αν είναι τα αποτελέσματα του άγχους ή των νεύρων, πρέπει πρώτα να ηρεμήσετε το κατοικίδιο ζώο. Τοποθετήστε το σε ένα γνωστό μέρος, και στη συνέχεια, κατά προτίμηση αφού καλέσετε τον ειδικό, για να δώσει ένα ηρεμιστικό.

Η κατάρρευση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού είναι το πιο δυσάρεστο, αλλά το πρόβλημα αυτό επιλύεται με τη βοήθεια ειδικών κτηνιατρικών φαρμάκων που προσφέρονται στον σκύλο πριν από το ταξίδι.

Η σίτιση δεν είναι το πιο τρομερό πρόβλημα στην εκτροφή σκύλων και είναι αρκετά επιδεκτική λύσης, ειδικά αν πρόκειται για την υγεία του κατοικίδιου ζώου.

Άφθονο σάλιο στα σκυλιά

Γεια σας, αγαπητοί αναγνώστες!

Οι περισσότεροι σύγχρονοι ιδιοκτήτες σκυλιών παρατηρούν άφθονη σιελόρροια στα κατοικίδια ζώα τους. Μερικές φορές η κατάσταση αυτή είναι ανησυχητική και υποδηλώνει μια διαταραχή στην κανονική λειτουργία των αδένων που ευθύνονται για μια δεδομένη φυσική διαδικασία. Ποια είναι η αιτία της ασθένειας και πότε πρέπει να πάει στον κτηνίατρο; Οι απαντήσεις σε ερωτήσεις περιγράφονται σε αυτό το άρθρο.

Χαρακτηριστικά σάλιου

Το σάλιο είναι ένα καθαρό υγρό που παράγεται από ειδικούς αδένες. Ξεχωρίζει με ορισμένες οσμές, κατά τη διάρκεια των γευμάτων, της σωματικής άσκησης, του χαϊδεύματος και φυσικά με διάφορες ασθένειες. Το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι υπεύθυνο για το σάλιο, επομένως, η δυσλειτουργία των σιελογόνων αδένων προκαλεί συχνά αλλαγή στην ψυχολογική κατάσταση του ζώου.

Το σάλιο είναι ένα σημαντικό στοιχείο και εκτελεί πολλές χρήσιμες λειτουργίες:

• τρώει τρόφιμα, ειδικά για στερεά και ξηρά τρόφιμα.
• διαλύει ευεργετικές ουσίες, διατηρώντας την στοματική κοιλότητα σε απόλυτη καθαρότητα.
• καταπολεμά τους επιβλαβείς ιούς και τα μικρόβια.
• Ενυδατώνει την βλεννογόνο μεμβράνη.

Πιθανές αιτίες υπερβολικής σιαλλίωσης

Η άφθονη σιελόρροια δεν είναι πάντα μια φυσική διαδικασία. Μερικές φορές συνοδεύεται από ασθένειες διαφορετικής φύσης. Οι κύριες αιτίες αύξησης του σάλιου είναι:

1. Πολλά προβλήματα στην στοματική κοιλότητα. Συχνά, ένα άρρωστο δόντι ή πονόλαιμο μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων σάλιου. Έτσι το σώμα του ζώου προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και το υγρό του σάλιου ενεργεί ως προστατευτικό συστατικό. Μπορείτε να εξαλείψετε ένα σύμπτωμα με έναν τρόπο - θα πρέπει να απαλλαγείτε από την αιτία της εμφάνισής του. Εάν ο σκύλος σας δαγκώνει απαλά τρόφιμα, whines, ανταποκρίνεται ανεπαρκώς στο χάδι του ιδιοκτήτη, τότε θα πρέπει να το επιθεωρήσει. Κοιτάξτε στο στόμα - η παρουσία τερηδόνας, στοματίτιδας ή ταρτάρης μπορεί να προκαλέσει αυτή τη συμπεριφορά. Ένα ξένο σώμα παγιδευμένο στο στόμα του σκύλου προκαλεί επίσης ενοχλητικά συμπτώματα. Όταν η σίτιση λαμβάνει χώρα στο αίμα, δεν πρέπει να πανικοβληθεί αμέσως. Ίσως το σκυλί σας να μαστίζει τη γλώσσα του ή να βλάπτει τον ουρανό; Τα σοβαρότερα προβλήματα (εξάντληση των πληγών, δυσάρεστη οσμή) δείχνουν ότι είναι καιρός να επισκεφτούμε τον κτηνίατρο.
2. Βλάβη στα αυτιά. Η παραβίαση των παρωτιδικών αδένων υποδεικνύει την εμφάνιση όγκων, ωτίτιδας ή άλλων ασθενειών των αυτιών.
3. Η παρουσία ιογενών λοιμώξεων στο σώμα. Μαζί με την αυξημένη σιελόρροια, η συμπεριφορά ενός κατοικιδίου αλλάζει: εμφανίζεται λήθαργος στην κίνηση, μειώνεται η όρεξη, εμφανίζεται δυσπεψία. Σε αυτή την περίπτωση, είναι προτιμότερο να πάρετε το μύγα στην κλινική έτσι ώστε ο γιατρός να μπορεί να κάνει ακριβή διάγνωση. Η αυτοθεραπεία δεν θα έχει θετικά αποτελέσματα.
4. Ασθένειες χρόνιας φύσης. Στην περίπτωση που κάποια ασθένεια αρχίζει να ρέει στη χρόνια, ο σκύλος γίνεται πολύ σάλιο. Αυτό είναι συνήθως γαστρίτιδα, προβλήματα εντέρων, όγκοι, έλκη. Στις γυναίκες, η σιελόρροια αυξάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, την ορμονική αποτυχία.
5. Δηλητηρίαση. Μια αφθονία των γλυκών, το λιπαρό κρέας οδηγεί συχνά σε δηλητηρίαση του σώματος. Επιπλέον, η συνήθεια να μαζεύεται από το δάπεδο προκαλεί την είσοδο δηλητηριωδών ουσιών στα έντερα, γεγονός που προκαλεί σπασμό, διάρροια, υπερβολικό σάλιο και ενίοτε έντονο πυρετό. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει αμέσως να μάθετε τι έφαγε ο σκύλος σας και να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρό σας.
6. Αγχωτικές καταστάσεις. Είναι περίεργο, αλλά η ψυχολογική κατάσταση του ζώου μπορεί να σχετίζεται με άφθονη σιαλτοποίηση. Είναι απαραίτητο να ενισχυθεί το νευρικό σύστημα του σκύλου, πιο συχνά να το οδηγήσει σε μια βόλτα, να μην εμποδίζει την επικοινωνία με συγγενείς, να δίνει μόνο θετικά συναισθήματα.
7. Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά των μεμονωμένων φυλών. Η αυξημένη σιαλότητα είναι ένα φυσικό φαινόμενο σε σκύλους τέτοιων φυλών:

• Shar Pei;
• μπόξερ?
• Καυκάσιος Ποιμενικός;
• μπουλντόγκ

Παθολογική θεραπεία

Πριν από τη συνταγογράφηση της θεραπείας, ο κτηνίατρος πρέπει να καθορίσει με ακρίβεια την αιτία της αυξημένης σιελόρροιας. Κατά κανόνα, συνίσταται ακριβώς στην εξάλειψή του. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες σκύλων προσπαθούν να χειριστούν το ζώο μόνοι του. Για να απαλλαγείτε από τερηδόνα, να αφαιρέσετε ένα ξένο αντικείμενο ή να αντισταθείτε σε αγχωτικές καταστάσεις, κάθε ιδιοκτήτης είναι σε θέση να. Το κύριο πράγμα είναι να εντοπίσουμε σωστά την αιτία.

Εάν το κατοικίδιο ζώο σας έχει πολύ σάλιο πριν φάει, κατά τη διάρκεια της άσκησης - δεν πρέπει να ανησυχείτε. Αυτό είναι φυσιολογικό και δεν πρέπει να προκαλεί πανικό. Όταν ένα σκυλί αναπτύξει έμετο, παρατηρείται στομαχικό άλγος και άλλα ύποπτα σημάδια συμπεριφοράς, είναι προτιμότερο να αναθέσει αμέσως στον τετράποδο φίλο έναν έμπειρο γιατρό.

Ως καλός ιδιοκτήτης, πρέπει απλά να παρατηρήσετε τις παραμικρές αλλαγές που συμβαίνουν στο σκυλί σας. Θυμηθείτε ότι ένα κατοικίδιο ζώο χρειάζεται συνεχώς προσοχή και φροντίδα από εσάς!